Badanie urodynamiczne

Badanie urodynamiczne jest elementem diagnostyki przy wykrywaniu zaburzeń w utrzymaniu moczu. Badanie urodynamiczne stanowi precyzyjne narzędzie diagnostyczne pozwalające na uzyskanie powtarzalnych wyników kwalifikujących pacjenta do optymalnego sposobu dalszego leczenia, dzięki któremu można osiągnąć najlepszy możliwy efekt terapeutyczny. Badanie to polega na ocenie czynności narządów dolnych dróg moczowych, które odpowiadają za utrzymanie moczu i właściwe wypróżnienie pęcherza podczas mikcji.

Pod pojęciem „badanie urodynamiczne” kryje się kilka różnych testów. Mierzą one ilość oddawanego moczu, czas oddawania tego moczu, ciśnienie wewnątrz pęcherza i odbytnicy oraz napięcie mięśni, które zatrzymują mocz (zwieraczy).

W trakcie badania urodynamicznego do pęcherza wprowadzany jest cewnik, który służy do napełniania pęcherza moczowego solą fizjologiczną lub wodą destylowaną oraz do rejestracji ciśnień panujących w pęcherzu. Sam moment wprowadzania cewników jest nieprzyjemny i może powodować uczucie dyskomfortu, które następnie mija. Dodatkowo mierzy się też ciśnienie panujące w odbytnicy przy pomocy wprowadzonego tam cewnika. Czynność mięśni zwieraczy jest określana dzięki elektrodom znajdującym się bądź to w pochwie lub odbytnicy, bądź też elektrodom igłowym wprowadzonym do mięśnia zwieracza.
Po napełnieniu pęcherza moczowego oddaje się mocz do specjalnego urządzenia (uroflowmetru), mierzącego ilość oddanego moczu, a także szybkość jego oddawania. Również w trakcie oddawania moczu rejestrowane są ciśnienia w pęcherzu i w jamie brzusznej oraz zapisywana czynność zwieraczy. Profilometria cewkowa, wykonywana niekiedy w trakcie badania urodynamicznego, pozwala na określenie ciśnienia panującego w cewce moczowej oraz jej długości. Pomiaru dokonuje się specjalnym cewnikiem połączonym z urządzeniem wysuwającym go z pęcherza ze stałą prędkością.